Morgen is het dan eindelijk zover. Na meer dan 10 jaar voorbereiding opent morgen Koning Willem Alexander de poorten van een stukje paradijs op aarde in Almere: de Floriade.
Waar mens en natuur weer in harmonie leven en de stadse mens de vruchten van de bomen plukt. Kon Eva de verleiding van de appel niet aan, zo kon Almere de verleiding van de Nationale Tuinbouwraad om de Floriade te organiseren niet weerstaan. En zo schiep Almere op de achtste dag met gedoogvergunningen de Floriade. De groeistad met een licht Calimerocomplex zet zich morgen op de wereldkaart door de wereld de weg terug te wijzen naar het paradijs met ‘Groei Groen’ als belangrijkste boodschap. En ze heeft recht van spreken. Deze als groene tuinstad bedachte stad is in nog geen 50 jaar de groenste grote stad van Nederland geworden, een knappe prestatie. De Floriade is een volgend hoofdstuk in haar verhaal, maar dit groene goud is bij een te snelle groei van Almere niet gegarandeerd.
Tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren en Almere zelf. Snel willen groeien doet soms pijn helemaal als je iets onderneemt wat geen kerntaak is van de gemeente en je hiermee op deze schaal geen enkele ervaring hebt. Dan betaal je leergeld van deze zelf gekozen groeipijn. Eén van de ‘Almere principles’ is organisch groen groeien. Terwijl het verhaal van de Floriade bij Almere past bouwt de organisatie ervan niet voort op eerdere ervaring en kennis, dus strijdig met organische groei. Van het paradijselijk verhaal van Winy Maas verdampte veel en na de opening zal blijken of de bezoeker net als Eva een appel van de boom kan plukken. Het aftellen ging gepaard met het optellen van de oplopende rekening. Deze groeipijn heeft een meer dan nodig hoge prijs door eigen doen en wereldcrisis.
Almere lijkt vaak op het meisje dat voor de spiegel haar lippen rood kleurt met de lippenstift van haar moeder, vol verlangen naar wat komen gaat. Zich mooi maken voor de toekomst. In dat verlangen doe je soms dingen die een maatje te groot voor je zijn. Maar hoort dat ook niet bij groeien?
Zo ligt vandaag in de ochtendschemer het schiereiland in rust, onbewust van de hoge hypotheek die op haar rust en de grote drukte die vanaf morgen gaat komen. Dan opent de Koning deze afgezwakte versie van het paradijs made by Almere. Ik wens haar veel drukte toe en laat een veelvoud van 1000 bloemen bloeien. Als aandenken voor de Koning aan dit moment in het verhaal van Almere neem ik morgen een maatje te groot van Ally mee. Of dat ook voor de Koning geldt durf ik niet te zeggen.
Tjeerd Herrema
.
