Franc en vrij… | Column Ton Theunis

Het is nog niet zo lang geleden dat onze toenmalig burgemeester met enige regelmaat in een wijk opdook om er een beschoten pand te sluiten of omdat er weer een handgranaat op de stoep lag. Hij sprak hij zich regelmatig en vurig uit tegen de ondermijning die ook in onze gemeente meer en meer vat krijgt op de samenleving.

Dat leidde ertoe dat onze burgervader op een dag een notariskantoor sloot omdat er ernstige verdenking was dat de notaris in kwestie hand- en spandiensten verrichtte bij zaken die het daglicht niet konden verdragen.

 Daarna vertrok onze burgervader want de plicht riep. Weliswaar had hij nog zo beloofd dat hij zijn werk voor Almere boven een Haagse carrière verheven achtte, maar het land kon kennelijk niet zonder hem. De glans van de ketting glom minder hard dan het pluche van de ministerszetel aantrok. Maar, zou verzekerde hij ons: ‘U blijft in mijn hart.’

En weg was hij, in werkelijk een ijltempo. Ons land was een minister van Rechtsbescherming rijker, onze stad een verantwoordelijk bestuurder armer. ‘Zo gaan die dingen nou eenmaal…’

Hij was nog niet vertrokken of de rechtbank besloot dat het notariskantoor onterecht door hem gesloten was. Er was onvoldoende bewijs door de gemeente geleverd dat er sprake was van criminele activiteiten. Dus de notaris, hoe omstreden ook en zelfs uit het ambt gezet, is inmiddels een schadevergoedingsprocedure tegen de gemeente begonnen, want ‘zo gaan die dingen nou eenmaal…’.Iets meer dan een jaar geleden werd Peter R. vermoord. Iets wat in de verontwaardiging nogal verloren ging, al dan niet bewust, was wat misdaadjournalist Henk Strootman te berde bracht.

Dat onder de aanwezigen bij Peters uitvaart een fiks aantal ‘BN’ers’ was dat mogelijk zelfs net voor men het rouwpak aantrok nog even een snuifje tot zich nam. Of juist die dag, uit gevoel voor de familie, toch maar even niet…

Want heel wat van die lui zijn vaste klant bij Taghi Unlimited, om het zo maar te zeggen. U weet wel, van die advocaat die zijn neef was en in de EBI in Vught… Laat maar, het duizelt u vast nu al. Maar juist die ‘BN’ers’ zijn de mensen die hun leveranciers dagelijks helpen om macht en invloed verder uit te breiden. Inderdaad, ‘zo gaan die dingen…’

Op een dag, begin van dit jaar, bleek dat de moordenaar van de broer van de kroongetuige in het Marengo-proces lezingen gaf in de gevangenis. Tragi-komisch is dat onze nieuwbakken minister uitleg moest geven op vragen van… Ulysse Ellian, niet zolang daarvoor nog fractievoorzitter van de Almeerse VVD-fractie. Oude bekenden, zullen we maar zeggen. Wat is de wereld toch klein. ‘Zo gaan die dingen nou eenmaal…’

 En de minister antwoordde in februari 2022 op vragen van het kamerlid onder andere :

“Ik betreur de gang van zaken zeer en kan ik me goed voorstellen dat deze gebeurtenis en de berichten in de media grote impact hebben op nabestaanden en op slachtoffers in het algemeen. Ik sta pal voor het beschermen van slachtofferbelangen en hecht aan het welbevinden van slachtoffers en nabestaanden. Daarom wordt er in het gevangeniswezen veel aandacht besteed aan slachtofferzorg en activiteiten als herstelbemiddeling.”

Ik voel, op grond van mijn werkervaring in gevangenissen, sterk de behoefte om in wrang lachen uit te barsten én om de minister middels wat praktijkvoorbeelden uit de droom te helpen, maar uit piëteit met de nabestaanden van een bekend moordslachtoffer laat ik dat maar achterweg

Gisteren werd bekend dat Frank Masmeijer gratie heeft gekregen. Gratie! De Belgische rechter veroordeelde hem tot negen jaar vanwege zijn rechtstreekse betrokkenheid bij de smokkel van 476(!) kilo coke. Meneer mocht het laatste stuk van zijn straf in zijn vaderland uitzitten. Eindelijk eens iemand achter de deur die er tot over zijn oren in zit. Eindelijk iemand die flink gestraft is omdat hij ook aan de ellende wenste te verdienen die coke onze samenleving al decennia toebrengt. Geen kleine jongen, gewoon vette vis. Hoezo gratie? Als ik Belgie was, stuurde ik er nooit meer eentje naar huis.

Duizenden kilo’s worden hier binnengesmokkeld, tientallen liquidaties gepleegd, vergis-moorden, martelcontainers, laboratoria, afvaldumpingen, corruptie, witwassen, een op de acht jongeren valt in handen van de drugsmaffia, de kogels vliegen door de straat, handgranaten liggen op de stoep… Hallo, ex-burgervader?

Integendeel dus. Franc heeft Frank de vrijheid bezorgd. Francs studievriend Willem Alexander heeft ondertekend. Ulysse Ellian heeft weer kamervragen gesteld. De invloed van Almere op de Nederlandse samenleving neemt werkelijk met de dag toe.

Want dat gaat nou eenmaal zo…’

Geschreven door