Vies
Vies “Kijk nou eens”, roept mijn vrouw Jessica voor het raam op onze dertiende verdieping.
Een inwoner van de Cinemadreef bouwt een hele parkeerplaats voor zijn flat vol met grofvuil.
“Denkt hij nou echt dat de gemeente zo aan het begin van vrijdagavond zijn zooi komt ophalen?”
Het wil wat aan die Cinemadreef.
Aan de andere kant van de dreef, waar ook gefietst mag worden, staat een aantal ondergrondse afvalcontainers.
Daar ligt altijd – maar dan ook echt altijd – bij iedere afvalcontainer een berg grofvuil.
Koelkasten, gesloopte wandmeubelen, oude fietsen en gewoon los gestort huisvuil.
Het is mijn Jessica een doorn in het oog.
Mijn dochter – die op theevisite is – woont daar ook.
Die ziet vanuit haar woonkamer die bergen afval liggen.
“Lekkere medebewoners heb jij”, zeg ik.
Ze schudt haar hoofd.
“Die doen het zeker ook, maar ik zie heel vaak mensen met auto’s of busjes die bij die containers stoppen en hun zooi daar neergooien. En als ze wegrijden, gaan ze richting Stad, de Veluwedreef of Parkwijk.”
“Naar grofvuil op de Vaart is zeker te ver voor ze”, moppert Jessica, “er wonen teveel viezeriken in Almere.”
