Er hing enorme gele flap aan mijn gft-bak.
Een afvalcontroleur had een ernstige overtreding geconstateerd: er zat iets verkeerds tussen mijn gft-afval.
Nou ja, zeg: hoe kan dat?
Ik ben voor de gehele mensheid juist een lichtend voorbeeld op het gebied van afvalscheiding.
Zelfs een theezakje ontleed ik volledig: de blaadjes bij het gft, het labeltje bij het papier en het nietje bij het oud ijzer.
Voor straf had de afvalcontroleur mijn bak niet geleegd.
Vol ongeloof opende ik het deksel.
Inderdaad lag er een blikje Red Bull tussen de half vergane gft-smurrie.
Wij drinken thuis die zooi niet. Een puber moest dat er in gegooid hebben.
De afvalcontroleur had ook een boze brief achter gelaten.
Ik had de keus: of tussen de maden het blikje uit de meurende gft-bak vissen, of een gesprek aanvragen met een afvalcoach.
Wát??? Afvalcoach? Is dat een serieus beroep?
En ze waren bovendien nog niet klaar met me: bij de volgende overtreding krijg ik een rode kaart en een boete van 100 euro.
Dat risico wil ik niet lopen.
Ik heb daarom een mega-hangslot aangeschaft.
Mijn gft-bak zit voortaan hermetisch op slot.
Zo kunnen afval dumpende pubers hun misdaad niet langer begaan.
En de afvalcontroleur kan de klep niet meer openen.