In de tijd dat ik nog over het schoolplein liep met lang haar en puisten droeg ik een button op mijn spijkerjack met daarop een gebalde vuist met de tekst: Solidariteit!
Het was niet mijn enige button, ik had er wel twintig: tegen de neutronenbom, tegen kernenergie, tegen alles.
Met die buttons verkondigde ik mijn eigen gelijk zoals een wappie dat tegenwoordig doet op zijn anonieme Twitter-account.
Het is een beetje sneu.
Maar een mens wordt wijzer: een voor een verdwenen de buttons van mijn spijkerjackie, al hield ik die met het woord ‘Solidariteit’ in mijn bezit.
Mijn dochter speldde hem een paar jaar geleden nog eens op: voor de gein, bij een retro-hippie party.
Maar solidariteit is geen gimmick uit de jaren ’70, het is een waardevol woord.
En zelfs een van de uitgangspunten van de SP, zelfs toen deze partij ooit de negatieve verkiezingsleus ‘Tegen!’ hanteerde.
Want ‘Tegen’ is toch niet erg solidair tegenover mensen die ‘Voor!’ zijn, natuurlijk.
En de SP Flevoland maakt helemaal een potje van, zo bleek deze week. Er ligt bij het landelijk bestuur een klacht over intimidatie en machtsmisbruik.
‘Pesten in plaats van praten’, zei SP-lid Maike Müller. ‘Alsof ik weer over het schoolplein liep.’
Ja, dat herkende ik wel…
