De stemmen van de Almeerse kiezers zijn geteld. De meerderheid van de kiezers heeft er voor gekozen geen enkele partij een raadszetel te gunnen.
Door die weigering deel te nemen aan het democratisch proces zorgen Almeerders voor erosie van de democratische legitimatie van politieke besluiten. De grootste fractie in de nieuwe raad bestaat uit acht restzetels. Raadszetels waarvoor partijen zelf niet voldoende stemmen hadden en die toch bezet moeten worden.
Het zijn de nieuwe partijen die met winst gingen strijken. Van niets naar iets is nu eenmaal forse winst. Op twee uitzondering na hebben de partijen die van 2018 tot 2022 in de raad zaten allemaal procentueel minder stemmen getrokken. Alleen de SP en de Partij voor de Dieren vormen daar een uitzondering op en wisten winst te boeken. Alle andere zittende partijen leverden procentueel in. De zittende fracties zijn daarmee de verliezers.
Na het tellen van de stemmen en het uitdelen van zetels volgt de fase van de coalitievorming. Wie wil met wie samenwerken om wat te bereiken in de komende vier jaar. De liefde die in 2018 bezegeld werd met het coalitieakkoord ‘Liefde voor Almere’ bleek alras bekoeld. Het is nu net als in 2018 aan de grootste partij – de VVD – om te kijken of een vruchtbare samenwerking met anderen mogelijk is.
De lijsttrekker van de VVD heeft tijdens de campagne bij Omroep Flevoland al laten weten waar de liefde van de VVD niet ligt. Colette Holter waarschuwde voor een ‘links stadbestuur’. “Wat ons betreft is Almere te mooi om alleen aan links over te laten”, aldus Holter.
Dat de VVD geen liefhebber is van samenwerkingspartners die de opvatting van de VVD niet helemaal delen, is van 2018 tot 2022 een en andere maal gebleken. Naar verluid schuwde de toenmalige fractievoorzitter Ulysse Ellian verbale intimidatie van politieke partners niet. Insiders melden dat de wel bespraakte kleine dictator coalitiegenoten geregeld met stemverheffing onder druk zette.
Net als het leeuwendeel van de andere zittende partijen heeft de VVD verloren. Dat zou voor de VVD reden dienen zijn om bescheidenheid te tonen. Gelet op de nieuwe verhoudingen zal die bescheidenheid onder meer tot uiting moeten komen in het inleveren van een wethouderzetel. Dat is zonneklaar en noodzakelijk. Noodzakelijk om ook anderen aan het bestuur van de stad deel te laten nemen.
Bij een bescheiden houding past al helemaal geen rechts dictaat. Bescheidenheid is een eerste vereiste voor een fractie die een kwart van de zetels heeft moeten inleveren en op voorhand te kennen heeft gegeven eigenlijk niet met partijen te willen samenwerken die wel voor een sociaal beleid staan.
Voor een goed werkende coalitie is onderling vertrouwen een vereiste. Daar past een dictaat van de fractie die slechts 8.561 stemmen kreeg van de 164.083 opgeroepen kiezers niet bij. Bij deze uitslag en deze opkomst pas de grootste kleine minderheid in de gemeenteraad slechts politieke bescheidenheid.
