“Een vreemdsoortige kartbaan waar het verboden is te karten”, zo omschrijft Bernard Hulsman in NRC-Handelsblad de vernieuwde Esplanade.
In de recensie noemt hij het een “onaantrekkelijke leegte”. Hij maakt een vergelijking met het eerder mislukte Schouwburgplein van Rotterdam.
Hulsman behandelt de reeks missers met het plein, dat in deze eeuw al drie keer een nieuwe gedaante kreeg. In 2007 kreeg de Esplanade een grindlaag die deed denken aan een woestijn.
Vier jaar later werd het plein met een laag beton bedekt en vorig jaar begon een grootscheepse renovatie. Die roept bij de architectuur-redacteur weinig waardering op. Een plein dat uitnodigt tot gebruik is het nog altijd niet, schrijft hij.
Hij wijt dat vooral aan de ontwerpers van het stadshart. De Esplanade was een stedenbouwkundige ramp die met radicale middelen had moeten worden bestreden, vindt hij.
