De commercie heeft het Kerstfeest verkwanseld tot een plat koopfestijn.
Werd vroeger nog stilgestaan bij de religieuze symboliek van de verlosser die werd geboren in een armoedige veestal, nu associëren we het vooral met een volgevreten kerstman, die is bedacht door Coca Cola.
Netflix programmeert in oktober al geestdodende kerstfilms terwijl Sky Radio al zo nu en dan kersthits laat horen.
Supermarkten gooiden gretig hun deuren open op Eerste Kerstdag, terwijl op Tweede Kerstdag tuincentra vrolijk aan de uitverkoop van alle kerstmeuk beginnen.
Steeds meer organisaties gebruiken tegenwoordig liever het woord ‘Winterfeest’.
Dat klinkt minder christelijk en dat komt de omzet ten goede.
Kerstmis raakt langzaam in de vergetelheid.
Kijk maar naar Almere, de jonge stad waar de toekomst zich altijd het eerst meldt. Daar lijken ze vergeten dat Kerstmis bestaat.
De gemeenteraad wilde een kerstmarkt organiseren, maar op het stadhuis werd dat in een la gestopt en vervolgens dacht geen ambtenaar er meer aan.
Hoe waardevol zou dat zijn geweest: even samenkomen, glühwein drinken, doen alsof we in het Londen van Charles Dickens wonen.
Volgend jaar viert de stad haar vijftigste verjaardag en komt er misschien alsnog een kerstmarkt – als er dan tenminste nog iemand is die weet waarom we eigenlijk twee dagen vrij zijn.
