Want wat doe je als twee kinderen allebei hagelslag op hun brood willen, terwijl er nog maar genoeg beleg is voor één boterham?
Deze metafoor werd vorige week in Almere gebruikt om kinderen uit te leggen hoe politiek werkt. Juist de eenvoud maakte de politiek inzichtelijk.
Want er zijn verschillende opties: een jongetje zei stoer dat hij de hagelslag gewoon in zou pikken: ‘Pech voor die ander’.
Maar andere kinderen wezen op de nadelen: de volgende keer kon dat jongetje op weinig begrip rekenen bij degene die de hagelslag aan zijn neus voorbij had zien gaan.
Andere kinderen droegen verschillende oplossingen aan: je kan besluiten allebei een halve boterham te nemen. Of toch één kind de hagelslag gunnen en afspreken dat diegene dan ook ’s avonds de afwasbeurt voor zijn rekening neemt.
Politiek is dus keuzes maken en niet iedereen is het altijd met elkaar eens of kan zijn zin krijgen. “Dan wordt een compromis gesloten”, wist een kind.
VOLWASSENEN
Ik mocht als verslaggever de bijeenkomst bijwonen en wist een ding zeker: zo’n eenvoudige uitleg zou ook goed zijn voor volwassenen. Aan brievenschrijvers in onze krant merk ik dat ze vaak denken dat ze op een partij stemmen die dan ook alle ideeën uit het verkiezingsprogramma gaat waarmaken. Alsof er geen compromissen hoeven te worden gemaakt. Ik merk ook vaak dat ze het verschil niet weten tussen de gemeenteraad en het college.
18 JAAR
Ik begrijp inmiddels dat in het stadhuis dit plan wordt opgepakt. Heel goed, want de kinderen waren na afloop laaiend enthousiast en baalden er na afloop van dat ze pas mogen gaan stemmen als ze 18 jaar oud zijn.
‘De stad is toch ook van óns?’, zei een kind.
