Je zou het bijna vergeten door de moordpartij die Poetin heeft verordonneerd in Oekraïne, maar Nederland is in de voorbije decennia dankzij het liberale woonbeleid – bouwen, bouwen, bouwen van dure koop – in een wooncrisis beland.
Onder leiding van de partij die sociale huur als een probleem ziet, zet Rotterdam de sloophamer in heel betaalbare huurwoningen en bouwt onbetaalbare koop en huur terug. Slopen hoeft in Almere niet. Wie in Almere veel te weinig ruimte geeft voor het bouwen van sociale huur te bouwen kan op die manier aan social engineering doen.
In Almere ligt de focus op het bouwen van dure woningen en het feit is dat in Almere Haven iets meer sociale huurwoningen staan dan de VVD lief is. Bij de coalitieonderhandelingen in 2018 lag een voorstel op tafel om voldoende sociale huur te bouwen. Dat vonden de liberale rakkers van VVD en D66 geen goed plan. Het bouwen van sociale huur zou geld kosten, want de grond onder zo’n woning levert iets minder op. Toch beloofde ‘Liefde voor Almere’ in 2018 dat er in vier jaar tijd 2.000 tot 2.500 sociale huurwoningen bij zouden komen.
Twee jaar later bleek de liefde ernstig bekoeld. Vervolgens meldde het coalitieakkoord ‘Een frisse start’ dat er 2.000 tot 2.500 woningen in de sociale sector zouden komen. Geen 2.000 tot 2.500 sociale huurwoningen meer, maar 2.000 tot 2.500 huur- en koopwoningen. En zo verdween het perspectief van Almeerders die wachten en wachten op een betaalbare huurwoning. Pech voor Almeerders met een smalle beurs.
De onmiskenbaar liberale wind van de nieuwe coalitie klonk vervolgens sterk door in de nieuwe woonvisie ‘Thuis in Almere’. Die woonvisie maakt duidelijk wat Almeerders de komende tien jaar mogen verwachten: veel dure huizen en nauwelijks betaalbare huur. Pampushout maakte nog eens duidelijk wat een liberale wind betekent. In Pampushout zullen 850 nieuwe woningen verrijzen. D66-wethouder Veeningen wilde daar 712 dure, 115 iets minder dure en 23 goedkope woningen bouwen.
Het is dat Leefbaar Almere met de steun van een meerderheid van de gemeenteraad van dit liberale plan 77 dure woningen heeft kunnen afsnoepen. Anders had Almere een tweede Overgooi gehad. Overgooi is ook zo’n mooi voorbeeld van liberaal woonbeleid. In de negentiger jaren heeft een adviesbureau uitgerekend dat er vraag was naar 900 dure villa’s in Almere. Die 900 villa’s zouden in twintig jaar tijd verschijnen op de weilanden naast het Cirkelbos.
In 2000 zijn de eerste kavels uitgegeven. Overgooi zou nu dus vol moeten staan met 900 villa’s. Niets is minder waar. Een fietstocht door Overgooi leert dat er 200 villa’s staan of in aanbouw zijn. Intussen is gebleken dat de exploitatie van Overgooi de gemeente geld kost. Dat verlies heeft de gemeente genomen en zo is het liberale paradepaardje Overgooi de eerste gesubsidieerde villawijk van Almere geworden.
Nu dat liberale paradepaardje verliesgevend is gebleken vond de Almeerse VVD het tijd om vragen te stellen. Of er niet wat meer vaart gemaakt kon worden met het bouwen van onbetaalbare villa’s. Een voorstel om in Overgooi beter betaalbare huizen te bouwen stuitte eerder op heftig verzet van diezelfde VVD.
Van het liberale woonbeleid van de huidige coalitie hoeven Almeerders met een inkomen tot € 45.000 geen oplossing voor hun wooncrisis te verwachten. Dat liberale woonbeleid biedt voornamelijk ruimte aan dure koop- en huurwoningen. Dankzij dat liberale woonbeleid hebben alleen Almeerders die meer verdienen dan € 50.000 een redelijk perspectief op een dak boven het hoofd. Na 16 maart zal blijken of dat liberale woonbeleid met veel, veel, veel dure woningen ook de komende vier jaar de norm zal zijn. De gemeenteraadsverkiezingen bieden de Almeerse kiezers keus: dure woningen voor ‘Ons Soort Mensen’ of betaalbare voor de hardwerkende Almeerder.
