Op 18 november brengt KAF Kunstlinie een mooie musical terug op de planken: We Hadden Liefde.
Na vijf jaar brengen Urban Myth en DeLaMar in coproductie de succesvolle muzikale voorstelling We hadden liefde, We hadden wapens weer terug naar de theaters. Beide coproducenten voelen, door de maatschappelijke ontwikkelingen van de afgelopen jaren, de urgentie voor een reprise van dit verhaal over de Amerikaanse burgerrechtenbeweging in de jaren 60. Een gloednieuwe sterrencast met Carolina Dijkhuizen, Hajo Bruins, Pearl Jozefzoon, Nyncke Beekhuyzen Tarikh Janssen en Leovegildo Vieira treedt aan voor deze voorstelling over Robert F. Williams, voorvechter van gelijke rechten voor de Afrikaans-Amerikaanse gemeenschap. De muzikale voorstelling, verrijkt met de rhythm en blues uit die periode en eigen composities, is gebaseerd op de gelijknamige roman van Christine Otten.
Vrijdag 18 november speelt de voorstelling in de Kunstlinie in Almere – een van de laatste voorstelling van de landelijke theatertour. (foto Jean van Lingen)
We Hadden Liefde, We hadden wapens snijdt actuele thema’s aan
De thema’s uit de voorstelling zijn nu nog actueler dan in 2017, toen de voorstelling oorspronkelijk te zien was. De Black Lives Matters beweging is de afgelopen jaren geëxplodeerd net als de internationale solidariteit voor de beweging.
“We zijn constant bezig om de maatschappij opnieuw te evalueren. Waar staan we nu? Wie heeft er (daadwerkelijk) inspraak? Hoe praten we hierover met elkaar? Welke termen gebruiken we?” – Jörgen Tjon A Fong, regisseur
Inbreng van de nieuwe cast
Als regisseur ontwikkelt Jörgen Tjon A Fong zijn theatervoorstellingen altijd in samenwerking met de acteurs. Net als de impact van Black Lives Matter ontwikkelingen, heeft ook de nieuwe cast invloed op deze reprise. Samen met de acteurs gaat hij op zoek naar de betekenis die de thema’s in de voorstelling voor hen hebben. Ze putten uit hun eigen ervaring om hun rol te spelen. Voor de reprise betekent dit dat deze dus geen kopie is van de versie uit 2017.
“De voorstelling is een universeel verhaal. Kijk maar naar het feminisme, de gay rights movement of het recht op abortus. Het is een verhaal dat gaat over het recht over je eigen lichaam. Het recht om gelijk te zijn aan ieder ander.”– Carolina Dijkhuizen, actrice (rol Mabel)
Over de voorstelling
Het is 1961. In het streng gesegregeerde zuiden van de Verenigde Staten leven zwart en wit tot in bizar detail van elkaar gescheiden. Hier strijdt Robert F. Williams, een belangrijke aanjager van de burgerrechtenbeweging, voor gelijkheid en tegen de agressie van de Ku Klux Klan en het lokale gezag. Hij roept de zwarte gemeenschap op zich te bewapenen. Williams wordt al snel als staatsgevaarlijk beschouwd en hij vlucht met zijn gezin naar Cuba en later naar China.
“Ik wil niet alleen nieuwe narratieven toevoegen in het theaterlandschap, maar binnen die narratieven ook verschillende perspectieven laten zien.” – Jörgen Tjon A Fong, regisseur
Het verhaal van Robert F. Williams wordt verteld vanuit het perspectief van zijn zoon John. Robert wordt gedreven door zijn idealen en zijn passie, maar in de slipstream neemt hij zijn vrouw en kind met zich mee. Ze steunen hem met overgave maar dat gaat wel met veel wrijving en offers gepaard, want voor Mabel komt haar gezin voor het ideaal ofwel ‘the cause’.
De muziek kleurt de voorstelling
Muziek was een belangrijke uitingsvorm tijdens de burgerrechtenbeweging. Waar we nu onze mening op sociale media en andere online kanalen delen, schreven ze vroeger protestsongs. De live muziek in de voorstelling is een soundtrack van die periode, samengesteld door muziekproducer en muzikant Jeroen van Olffen. In samenhang met het verhaal wordt soms pijnlijk duidelijk waar de nummers uit voortgekomen zijn. De wrange nummers Kajun Ku Klux Klan van Johhny Rebel was een reactie op de burgerrechtenbeweging en Lead Belly Bourgeois Blues wilde afrekenen met de Jim Crow-wetten, die segregatie legitimeerden. Ook hedendaagse nummers zijn onderdeel van de soundtrack waaronder Everthing I Wanted van Billie Eilish bijvoorbeeld. Eilish heeft gezegd dat het nummer voortkwam uit haar depressie, uit het gevoel gevangen te zitten. Maar uiteindelijk geeft het nummer toch hoop en resulteert in gemeenschapsgevoel en saamhorigheid. Dit omschrijft exact de situatie waar John vanuit een hedendaags perspectief dit verhaal vertelt.
Hedendaagse spoken word, gospel, rythm & blues en moderne songs in de voorstelling dragen allemaal het gevoel van strijd in zich.
Scenografie en kostuums
Toneelbeeld en kostuums zijn ontworpen door kunstenaar en ontwerper Marga Weimans. Voor de kostuums heeft ze zich laten inspireren door hedendaagse zwarte culturen die je ook terug ziet in de beeldtaal van Beyoncé Knowles. In haar Lemonade-periode heeft Knowles met betrekking tot haar kostuums en styling de focus gelegd op anachronisme in de mode: een breuk met de chronologische samenhang van de tijd. In de voorstelling zien we personages in smoking en galajurken die niet kloppen met het tijdsbeeld waarin Robert en Mabel actief waren maar zoals Beyoncé zegt: ‘Here they all are in couture. It’s also about not knowing where you are. Are you present? Are you past? Because that’s what the story is about—all of the things that you go through, people before you have gone through them.’
Het toneelbeeld is opgebouwd uit oude symbolen zoals het kruis dat staat voor geloof, vertrouwen, de voorouders, maar ook voor verzet en op een gegeven moment is toegeëigend door de Ku Klux Klan. Dit wordt gecombineerd met hedendaagse met iconografie met de kartonnen protestborden die we kennen van de hedendaagse Black Lives Matter demonstraties.
Over Urban Myth
Culturele organisatie Urban Myth geeft onvertelde verhalen een podium. Daarbij kiest Urban Myth voor nieuwe invalshoeken op onze gedeelde Nederlandse geschiedenis die aanzetten tot gezamenlijk nadenken over identiteit. Wie ben ik, wie is de ander? Wie zijn wij samen? Urban Myth speelt grote en kleine zaal voorstellingen door het hele land. Naast theatervoorstellingen maakt Urban Myth ook eigenzinnige en diverse programmering, variërend van talkshows tot kunstdiscipline overstijgende samenwerkingen met musea.
Coproductie
We hadden liefde, we hadden wapens is een coproductie met DeLaMar en mede ontwikkeld door ITA. De tourneeplanning is in handen van Bos Theaterproducties.
