Van de redactie Nieuwe Nederlanders – Saqr Alsonidi, Jemenitische schrijver en journalist
De lerares ging naar de tweede verdieping van de bibliotheek en kwam terug met een boek dat ik al eerder had gelezen.
Ik zei tegen haar terwijl ze terugkwam: “Dit boek is het niet. Dit boek is het niet. Dit is het verhaal van Hanna’s verjaardag.”
Het is het verhaal van een vrouw die met pensioen gaat en haar verjaardag wil vieren.
Ze heeft geen vrienden, geen familie en geen collega’s.
Het is een verhaal dat me verdrietig maakt.
Het roept bij mij een golf van herinneringen op.
“Wat wil je?” zei de lerares.
Ik zei tegen haar: Kader Abdolah.
Ze zei: “Ik zal voor je kijken.”
En ik wachtte.
Veel kinderwagens kwamen voorbij op weg naar de bibliotheek.
Ouders leren hun kinderen lezen.
Enkele weken na de geboorte krijgt het kind een stoffen boek waarin het kan snuffelen en waarin het aan de letters kan wennen.
De lerares kwam terug met een boek van Kader Abdullah.
De donkere omslag trok mijn aandacht.
En dan de afbeelding op de cover van zijn boek.
Hij plaatste een foto van Sana’a, de stad waar ik woonde voordat de Houthi’s me verdreven.
Het verhaal van Kader Abdullah draait om herinneringen; hij verbindt alles met zijn verleden.
Hij beweegt in zijn boek gemakkelijk tussen zijn geboorteland Iran en Nederland, in het echte leven kan hij dat niet.
Vijf jaar na zijn aankomst in 1993 zag hij zijn eerste werk in het Nederlands gepubliceerd worden.
De lerares zei dat hij schrijft alsof hij hier altijd heeft gewoond.
“Kader Abdolah is een Iraans-Nederlandse schrijver, een migrant die na de Iraanse revolutie van 1988 naar Nederland kwam.”
Hij was een linkse tegenstander van het regime van de ayatollahs in Iran.
Hij studeerde natuurkunde aan de Universiteit van Teheran en studeerde af in 1977.
In die tijd sloot hij zich aan bij een linkse politieke partij die zich verzette tegen het bewind van de sjah Mohammad Reza Pahlavi en later tegen de ayatollah.
Het was niet alleen zijn verhaal dat me aantrok, maar ook veel andere dingen.
De uitstraling van het boek.
De kleur ervan.
En de afbeelding op de omslag.
Ik zei tegen mijn lerares: “Wacht even, dit is een foto van mijn stad.”
Maar ze zei dat de schrijver uit Iran kwam.
Toch was de foto van Sana’a, de stad waar ik niet naar terug kan, net als honderden journalisten die niet terug kunnen.
Een eenzame vrouw loopt op straat, bedekt met zwarte kleding.
De lerares zei: “Is dit een goed boek?”
Ze bedoelde dat je ogen je identiteit zijn, alles wat mensen van je zien.
Ik was verdiept in de details van de vensters van het vaderland.
Kader Abdolah schreef zijn boek onder invloed van de nostalgie die we delen.
Nostalgie die naast me zat, fluisterde in mijn oor: “Pas op, nostalgie is moorddadig.”
Even later zei hij tegen me: “Ik verlang naar mijn dorp, we komen er vandaan en ooit gaan we ernaar terug”.
Elk jaar missen we het vorige jaar.
Na vele jaren ontdekken we dat we niets anders missen dan een klein hoekje in huis.
Elk huis en in elk land.
Saqr Alsonidi, Jemenitische schrijver en journalist heeft een boek met de titel ‘Raafat’s Journey’. verkend ons land en onze geschiedenis.
Omroep Almere geeft onze nieuwe Nederlanders een plek om hun verhaal te kunnen delen.
