Beleid krijgt soms de naam van de vakminister. Zoals de Melkertbanen, Vogelaarwijken, het kwartje van Kok, de Zalmnorm. Die laatste leefde het langste en werd pas door Rutte III begraven. Dit verschijnsel leek dan ook op zijn retour. Tot vorige week.Toen lekte het bericht uit dat het fonds van 20 miljard voor duurzame economische groei en welvaart, eerder Groeifonds geheten, nu het Wopke Wiebes Fonds heet,. Deze grappig bedachte alliteratie is allerminst een grap.
Beide ministers claimen het vaderschap. Een DNA-test zou hier geen duidelijkheid geven dus krijgt hun kindje nu een stukje van beide namen mee. Maar Wiebes doet zijn zelfbenoemde status van slimste Minister van dit Kabinet eer aan, want komende generaties zullen denken dat Wiebes voornaam Wopke is, met ergens Friese roots. Dat geeft hem alleen maar meer karakter. Maar wat zegt het over Haagse cultuur als ons belastinggeld verbouwd wordt tot een apart fonds met een naam om Ministers te eren. Angst om vergeten te worden of last van een Bill Gates-complex? Het past ook helemaal niet bij de reformatorische Wopke om zichzelf zo op de voorgrond te zetten. Rentmeesters van God en ijdelheid der ijdelheden, toch?Het past ook niet bij de VVD. Die leest anderen regelmatig de les dat geld in Den Haag geen speelgeld is voor politici, niet voor ministers om er mee te pronken.
Het is geld van hardwerkend Nederland. Een les die in eigen kring ook regelmatig vergeten wordt met de VVD al jaren op nr. 1 in integriteitskwesties. Wiebes zei zelf in het FD nog dat het fonds in verkiezingstijd geen speeltje van politici mag worden. Maar zijn ijdelheid heeft het toch van bescheidenheid gewonnen, een virus waar politici vaker mee besmet raken. Afstand houden en handen wassen helpt hier niet. Niet meer op stemmen wel. Maar slechts een halve fondsnaam is te weinig voor wat Wiebes het land heeft gebracht. Zo komt de 1,5metersamenleving uit zijn koker, ook al adviseerde de WHO èèn meter, maar Wiebes wist het beter.
Zijn inzichten en aansturing hebben de Belastingdienst zichtbaar goed gedaan, maar zijn meesterwerk is toch wel hoe hij het Noorden vol empathie weer op de been en aan een nieuwe fundering heeft geholpen. Dat het parlement zijn geniale idee om de dividendbelasting af te schaffen blokkeerde laat de intellectuele droogte in de Tweede Kamer zien. Uit pure bescheidenheid had hij de memo’s daarover nog verzwegen. Nee deze man verdient geen halve naam van een fonds, hij verdient een standbeeld, eentje van anderhalve meter op de plek waar Nederland het diepste door de aardgaswinning gezakt is, ik geloof in Roswinkel in Drenthe. Staat Roswinkel ook weer mooi op de kaart.
