Het CDA heeft voor Wopke Hoekstra (de huidige minister van financiën) als lijsttrekker gekozen nu Hugo de Jonge er voor gekozen heeft om zich volledig op het bedwingen van de coronacrisis te storten. En dus niet voor Pieter Omtzigt die toch de overduidelijke tweede was op de vorige conceptlijst.
De vraag is of het CDA daarmee de kiezers kan overtuigen dat een stem op het CDA een goede keus is. Dat Hoekstra de voorkeur krijgt boven Omtzigt dat begrijp ik, Hoekstra (hij zei het zelf) is meer een bestuurder dan een politicus. Omtzigt daarentegen is (op dit moment) de pitbull van de politiek, de luis in de pels van de regering of die nu wel of niet mede door het CDA wordt gevormd. Met hen heeft het CDA twee sterke troeven, een potentiële opvolger voor Rutte (de vraag is echter of het nu al het moment daarvoor is) en een stevig kamerlid die zijn meerwaarde heeft bewezen. Geen van beiden is echter de gedoodverfde kandidaat voor de functie van fractievoorzitter.
Maar wat betekent het voor de andere partijen?
Als het CDA meer stemmen haalt waar komen die dan vandaan? Ik denk dat de VVD daar het grootste risico loopt, maar wellicht ook 50Plus (of wat er nog van over is) en D66 (waar Sigrid Kaag het toch lastig heeft). Maar als het een race naar het Torentje wordt dan kunnen ook de PvdA en GroenLinks er last van krijgen.
Van paars naar geel?
Waar in de jaren 90 de dominantie van het CDA werd doorbroken met de Paarse kabinetten van Kok, is het nu wellicht tijd om te kijken naar een geel (groen en rood gemengd) kabinet. Daarmee wordt een socialer beleid mogelijk, een grote “linker”-vleugel is dan wel van belang (voor de goede orde, tijdens de laatste peiling van Maurice de Hond (05/12/2020) stond de combinatie van CDA, D66, GroenLinks en de Pvda) op 51 zetels. Er is dus nog een lange weg te gaan.
