U geniet rechtsbescherming. Nee, of dat met Franc Weerwind in Den Haag zo blijft of dat het zelfs verbetert, kan ik u niet zeggen.
Maar u geniet er al jaren van. Dat merkt u met name door het consumentenrecht. Wanneer u iets koopt en het is iets anders dan op de website, in de advertentie, de filmpjes of op de foto’s, dan mag u het terug sturen. Inmiddels is dat een heuse crime voor webshops, want de consument maakt er gretig gebruik van. Die wetgeving is echter een groot goed. Wanneer de verkoper rotzooi levert, hebt u als consument in elk geval een wapen in handen om dat af te straffen.
Maar het Burgerlijk Wetboek gaat nog verder. Het bepaalt ook dat de verkoper die u iets heeft beloofd en die belofte niet nakomt, dat alsnog dient te doen. Of door u geleden schade vergoedt, kosten betaalt of aanbetalingen retourneert. Of, wanneer de verkoper u bewust iets wijs heeft gemaakt, wat juridisch ‘dwaling’ heet en soms zelfs strafbaar is, u smartengeld moet betalen.
In het onderling verkeer tussen burgers en in het zakenleven is dat goed geregeld of in elk geval is dat getracht te doen. Maar tussen burgers en overheid is het tegendeel waar. Wat ik bedoel, is het volgende. Eens per vier jaar is het woord aan de kiezer. Eigenlijk eens per twee, want eerst is het de Tweede Kamer die gekozen wordt en twee jaar later de gemeenteraden. En wat doen politici als zulke verkiezingen naderen?
Inderdaad, ze waaieren uit over straten en pleinen. U treft ze aan in uw wijk met pamfletten en rozen, witte partij-jasjes en beloften. Dat laatste, dáár gaat het om. Want mensen die je dingen belooft, mogen verwachten dat je je belofte houdt. Als iemand je een partijprogramma voorschotelt, mag je aannemen dat die partij dat programma zal uitvoeren.
En nu weet ik best dat in de politiek compromissen onvermijdelijk zijn, maar daar heb ik het niet over. Ik heb het over partijen die het ene beloven en uw stem daarmee verwerven, om na hun installatie in de raad het tegenovergestelde te doen.
Daar zijn genoeg voorbeelden van te noemen, maar dat voert nu even te ver. Nou goed, eentje dan. Je belooft je sterk te maken tegen het betaald parkeren en vervolgens stem je voor. Wat zeg ik? Je eigen wethouder voert het in. Daar doet ons wetboek helemaal niks aan. En dat zou wel moeten. Daarom zou ik bijna de actie “Ik eis mijn stem terug!” willen starten.
Om in de wet verankerd te krijgen dat mensen hun stem terug kunnen krijgen als het handelen van een partij écht haaks staat op de gedane verkiezingsbeloften. En een groot bord op het Binnenhof waar per partij dagelijks het aantal kiezers wordt bijgehouden, zichtbaar voor iedereen. Houd ze wakker…
En dan rijst natuurlijk de vraag: wat te doen met andere niet nagekomen beloften, niet uitgevoerd werk, niet gerealiseerde bouwsels, niet verschenen landen, ontbrekende sponsoren, uitblijvende gadgets… Inderdaad, de Floriade dus!
Want als er toch één bedrijf is dat gebakken lucht heeft lopen verkopen, dan is het onze eigen ‘besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid’ wel. Hoewel het bij lange na nog niet alles is, staan in de hieronder geplaatste artikelen van Omroep Flevoland veel van de niet waargemaakte grootspraak en luchtkastelen vermeld.
De vraag rijst of we niet gewoon alles terug kunnen sturen met een klachtenbrief erbij. Want dat het alles bij elkaar nogal tegenvalt, is misschien nog te verkroppen, maar dat we er twee keer zoveel voor moeten betalen zal toch wel niet toegestaan zijn? Toch?
U herinnert zich ook die geruststellende praatjes die ons steeds weer moesten doen geloven dat alles goed komt? Over de landen die zouden komen, de twaalf sponsorbedrijven met wie ‘bijna’ overeenstemming was bereikt…
Forse toename van aantal landen die meedoen aan Floriade https://www.omroepflevoland.nl/nieuws/183433/forse-toename-van-aantal-landen-die-meedoen-aan-floriade
Of… laten we de hele riedel de revue maar even laten passeren. Omroep Flevoland deed dat al eens in 2018. Het jaar dat we nog niet eens wisten wat we nu wel weten. En dan te bedenken dat we na 2018 nog maar liefst drie keer de kans zouden krijgen om de stekker er zonder veel schade of gezichtsverlies uit te trekken:
Floriadewijk kost meer en heeft minder sociale woningbouw https://www.omroepflevoland.nl/nieuws/164494/floriadewijk-kost-meer-en-heeft-minder-sociale-woningbouw
Wie hebben ons al die futuristische dingen allemaal beloofd? En wie beloofden ons dat het tien miljoen zou kosten en geen cent meer. Oh hee, tweeennegentig. Nee, honderdtwintig… ik bedoel honderddertig… vermoedelijk honderdvijftig miljoen.
Denkt u daar nog even aan als u al tien jaar naar een eigen woning zoekt? Of als er voor uw kind met problemen niet eens meer plek op de wachtlijst is? Als ze u vertellen dat er geen geld is voort buurtzorg, voor een buitenzwembad, voor groot onderhoud, voor nieuwe vuilniswagens, voor kinderspeelplaatsen?
Én als u op 16 maart in het stemhokje staat, natuurlijk.