Het is niet fraai wat er de afgelopen weken gebeurd is. En dat is alleen maar boven tafel gekomen omdat mevrouw Ollongren, ongewild, een kijkje in haar papieren gaf. Anders hadden we er waarschijnlijk nooit lucht van gekregen. Wellicht is dat nog wel het ergste.
Want anders
Dan was de verkenning gewoon doorgegaan en dan waren de formateurs nu wellicht druk met het smeden van een lijvig coalitieakkoord en een nieuw kabinet. Dan was er niets veranderd en was de Tweede Kamer het lam gebleven dat het tot nu toe was.
Maar wordt het nu ook anders?
Zal een 79-jarige Minister van Staat er in slagen om de bakens te verzetten en het politieke landschap te veranderen. Zal het dualisme nu eindelijk echt omarmd worden? Op gemeentelijk niveau zou dualisme al sinds 2003 leidend moeten zijn. Maar ook daar wordt, over het algemeen, het coalitieakkoord goed dichtgetimmerd en houdt men elkaar, meestal, stevig vast. Zou het nu, vooral door een toevallige foto, wel lukken om het echt anders te gaan doen?
Ik vrees het ergste
En niet omdat de informateur, ondanks de wil van de kamer, toch niet alles openbaar wil maken. Dat kan denk ik niet echt anders. Maar wel omdat een dergelijke grote verandering (het weggeven van een deel van de macht) niet van de een op de andere dag doorgevoerd kan worden. Daar is meer voor nodig. Een dergelijke verandering realiseer je niet in een paar weken.
Maar het kan wel
Al moet het wellicht gefaseerd zodat men langzaam kan wennen aan de nieuwe realiteit. Want het effect zal niet gering zijn. Ook omdat de samenstelling van de Tweede Kamer nu niet alleen een politieke keuze is maar ook uit belangenbehartigers bestaat. Politiek zou moeten gaan over “Hoe ziet Nederland (en de wereld) er over een jaar of dertig uit”. En niet over wat doen we aan de problemen op de korte termijn. Dat wordt even wennen!
Voor mij is het duidelijk
Maar ik ben niet geheel objectief, dat het zou moeten gaan over hoe wij een samenleving realiseren waarin gelijkheid voorop staat en waarbij wij de aarde niet overbelasten. Een wereld waarbij het niet uitmaakt waar je wieg stond maar waar wie je bent bepaalt wat je mogelijkheden zijn. Een wereld waarin niemand in armoede leeft en voor iedereen in de basisbehoeften wordt voorzien.
Maar goed ik droom wel vaker.
