Dat zei Pieter Omtzigt tijdens het debat over de kinderopvangaffaire en het aftreden van het kabinet.
Het rapport heeft dan ook heel wat stof doen opwaaien, niet een enkele persoon heeft iets niet goed gedaan maar zo’n beetje het hele systeem heeft gefaald. En daar was de kamer het dan ook over eens. De vraag rijst dan ook wat nu?
Die “kliek” zoals wederom Omtzigt de Haagse mores benoemde moet worden aangepakt. Niet door de hele bende naar huis te sturen, maar door er op een zorgvuldige manier voor te zorgen dat het wordt opgelost.
Eindelijk dualisme?
Ook de rol van de Tweede Kamer kwam aan de orde; de belangrijkste idee daarbij is dat de (innige) relatie tussen regering en coalitiepartijen op de schop moet. Hierdoor kan de controlerende taak van het parlement beter uitgevoerd worden omdat het nagenoeg altijd met de coalitie meestemmen wordt beperkt (leden van de Tweede Kamer zijn weliswaar lid van een partij maar hebben een eigenstandige verantwoordelijkheid).
Als je dit werkelijk wilt veranderen (en die kans komt al snel) dan zal het proces rond de vorming van een coalitie anders moeten, dan moet er ruimte zijn om af te wijken van de afspraken indien dat wenselijk is. Of het coalitieakkoord moet minder gedetailleerd zijn. Ook kan gekozen worden voor een kerncoalitie en wisselende meerderheden op specifieke onderwerpen.
Er komt dus een interessante periode aan, ook al omdat er waarschijnlijk nog wel wat andere “lijken” uit de kast zullen komen. Het wordt dan ook belangrijk om wel te gaan stemmen in maart.
