Het ‘onderzoek’ naar de mondkapjesdeal van Sywert en zijn vrienden met Hugo’s toenmalige ministerie Van VWS is nog altijd niet afgerond, laat staan dat duidelijk is wie waarvoor verantwoordelijk was. Laat helemaal staan of en hoe Hugo erbij betrokken was, of er sprake was van vriendjespolitiek. Het wil maar niet vlotten.
Deloitte, het accountantskantoor dat het onderzoek opgedragen kreeg, slaagt er maar niet in om de feiten boven water en op een rij te krijgen. Ondertussen is een van de ‘onderzoekers’ nu zelf in een tuchtrechtszaak verwikkeld, dus dat schept nog minder hoop op rechtschapenheid.
Ja, Sywert & co wel een keer gearresteerd geweest, er is beslag op bankrekeningen gelegd en Randstad en Coolblue hebben aangifte tegen het trio gedaan, maar wat zou dat?
Het gaat niet slechts om dief, maar ook om ‘vergeetachtige’ diefjesmaat.
De feiten krijgen we, volk én volksvertegenwoordiging, niet te horen en inmiddels is dat gemeengoed geworden in Nederland.
Wie Haagse bescherming geniet, kan ongehinderd van alles. Voorbeelden te over. Zo hebben we een in gans Europa door alle politieke vrienden geroemde premier waar wij, het volk, van weten dat hij een geheugen heeft dat hem doorlopend in de steek laat. Een ‘actieve herinnering’ die met grote regelmaat niet blijkt te functioneren. Een telefoon die slechts bij machte was om veertig berichtjes te onthouden die na lezing of verzending subiet werden gewist. Het Nederlands staatsarchief ontbeert nu al twaalf jaar adequate geschiedsschrijving. Gewoon omdat we nooit zullen weten wat onze premier zei, schreef, besloot en opdroeg.
Want de besprekingen die hij hield, werden evenmin vastgelegd; notulen werden niet gemaakt.
Het is anders wanneer je slachtoffer bent van de Belastingdienst, het ministerie van VWS, Jeugdzorg. Dan eist de overheid alles van je. Dan moet je elk snippertje papier overleggen. Bankafschriften tonen. Zelfs als je uiteindelijk recht blijkt te hebben op een schadevergoeding kan de Belastingdienst je niet vinden in al haar bestanden. Kan ze de hoogte van de vergoeding niet berekenen. Weet Jeugdzorg niet meer waar je kinderen gebleven zijn.
En dat is vreemd, want ik kan in mijn bankafschriften exact vinden, tot tien jaar terug als het moet, wie wat wanneer aan mij heeft betaald. Zo niet uw Belastingdienst. Net als bij Sywert en zijn vrienden kan men plots niets meer traceren en verworden zoektochten naar de waarheid tot zoektocht in de eeuwigheid.
In navolging van onze premier blijken allerhande bewindslieden eveneens op specifieke momenten aan acute amnesie te lijden. Net als complete topambtenaren, ministeries, diensten en andere verantwoordelijken.
Nu zijn we dat wel gewend, hoor. Reeds ten tijde van de RSV-enquête in 1983-1984, u zoekt het zelf maar even op, bleken heren als minister Van Aardenne -ook VVD trouwens- het parlement zodanig te hebben belogen en bedrogen dat er ‘een schok door Nederland ging’.
Het duo Van Kooten en De Bie maakte er het platenalbum ‘Draaikonten’ over. Voor cabaretiers een bodemloze put vol inspiratie en ook nu worden er vermakelijke televisieprogramma’s gemaakt.
Die helpen hooguit tegen de verveling maar de aantasting van onze democratische rechtsstaat vreet staats verder. Liegen, bedriegen, vergeten en verzwijgen zijn als een lintworm onze democratie binnen gekomen en menigeen doet inmiddels mee.
De gewone inwoner van ons land is murw. Men haalt de schouders op, men vertrouwt in overgrote meerderheid onze regering én ons parlement niet meer, men gaat niet meer naar de stembus. Men gelooft er niets meer van en men gelooft er niet meer in, dus gelooft men het wel.
Tijd voor doorpakken, zou ik menen. Een rijksinstituut voor beoordeling van het regeringsgedrag, waarvan de salarissen bij wet zijn geregeld, de benoeming niet langs politieke weg plaatsvindt, de bezetting nooit (oud-)politici mag bevatten en waarvan de uitspraak bindend is.
Het zal wel weer een onwerkbaar, belachelijk en onhaalbaar idee zijn.
Maar je lost een probleem niet op met de denktrant die het probleem veroorzaakt heeft. Een parlement, twee Kamers, een Nationale Ombudsman, een Hoge Raad, een Raad van State, ze lossen de échte ondermijning in ons land, die van onze regering, niet op.
En een nieuwe Nokia ook niet!
