Er is veel te doen om participatie in Almere, de kranten staan er vol mee lijkt het wel. En vaak lijken de klachten om dezelfde twee punten te gaan: Inwoners hebben te weinig invloed, of inwoners hebben helemaal niet kunnen meebeslissen. Is dat wel overal mogelijk, of moet de gemeente duidelijker zijn?
Ik zat een tijd geleden bij een participatie avond over de Campus. Die avond werd georganiseerd omdat de campus 3 meter hoger wordt dan wat er mag volgens het bestemmingsplan. En de omwonenden? Die waren daar omdat ze helemaal geen campus in het centrum willen! U begrijpt dat dit geen goed gesprek oplevert. Wat was hier mis gegaan? Communicatie? Verwachtingen?
Als de gemeente vertelt dat je mag meepraten over de campus, dan verwachten mensen niet dat het gaat om 3 meter meer of minder. En als er een flat in een mooi stukje groen gaat worden gebouwd, dan is participatie niet mensen uitnodigen om te praten over de kleur van de kozijnen. Dit moeten we geen participatie noemen, maar communicatie.
Hoe kunnen we dan zorgen dat we wel betekenisvolle participatie hebben? Ik vind dat we in elk stadsdeel 1 keer per jaar een participatie dag moeten organiseren. Daarin wordt alles besproken wat de wijk aan gaat. Denk hierbij aan groot onderhoud wat er aan komt, waarbij de wijk er wellicht anders uit gaat zien. Maar ook mogelijke plannen over bijvoorbeeld extra woningbouw en welke locaties dat dan zou kunnen binnen de wijk. Of hoe die woningen er uit zouden kunnen zien. En laten we dit dan doen voordat we als gemeente de plannen helemaal uitwerken, zodat bewoners echt invloed kunnen hebben.
Het zou namelijk zomaar kunnen dat inwoners hele goede ideeën hebben over de wijk waar ze wonen.
Foto: Ivar van Rijn, fractie-assistent D66 (Foto: aangeleverd)
