De nieuwe zelfbenoemde ‘inclusieve’ regenboogvlag die groepen opdeelt en enkelen een extra kleur toekent krijgt vanaf vandaag Coming Out Day een permanente plek in het stadhuis. Maar deze ‘inclusieve’ vlag is niet wat het pretendeert, integendeel.
De vlag is het gevolg van hetzelfde denken dat je door telkens letters toe te voegen de grote diversiteit in de een LHBTQIA + gemeenschap denkt te kunnen vangen. Hoe goed ook bedoeld is dat een mission impossible die juist op diversiteit weer nieuwe labels plakt. Daarvoor heb je aan alle 26 letters niet genoeg. Officieel is het nu LHBTQIA+ waarvoor een handleiding vereist is.
De originele regenboogvlag van de Amerikaanse kunstenaar Gilbert Baker uit 1978 verving de roze driehoek die vooral met de WO II geassocieerd werd. Deze bestond uit 8 kleuren die verschillende aspecten van het leven vertegenwoordigen zoals natuur en sex, dus helemaal niet gericht op doelgroepen. Gilbert zei daarover zelf: “De vlag laat onze diversiteit zien in gender, ras, leeftijd en alle andere manieren waarop we van elkaar verschillen”. “Tegelijkertijd heeft de regenboog iets magisch. Zo’n spiritueel fenomeen in de natuur als symbool voor onze seksualiteit en mensenrechten”. Een vlag voor iedereen. De vlag werd later beperkt tot de huidige 6 kleuren en vele jaren gezamenlijk met trots gehesen en gedragen.
Nu kunnen symbolen verouderen en aan vernieuwing toe zijn. Kijk maar naar Zwarte Piet. Niets mis mee, mits het maar ook echt een verbetering is maar dat is deze ‘inclusieve’ versie niet, integendeel. Het is eerder een verminking van de oude vlag. De vlag wil ‘inclusief’ zijn ten opzichte van de blijkbaar oude ‘niet-inclusieve’ vlag. Dat getuigt van bitter weinig historisch besef want deze vlag doet precies wat de oude vlag juist wou voorkomen; de gemeenschap opdelen in groepen en een aantal daarvan een kleur toekennen zodat deze zich in de vlag kunnen herkennen. Maar zodra je de gemeenschap in groepen opdeelt kom je net als bij de letters kleuren tekort. Zo hebben mensen met een gemixte huidskleur dezelfde bruine kleur gekregen als mensen met HIV, terwijl uit de transgendervlag 3 kleuren zijn overgenomen. Ook oud en jong en mensen met een beperking hebben geen eigen kleur gekregen terwijl zij natuurlijk ook erbij horen. Maar design blijkt uiteindelijk weer boven inclusiviteit te gaan. Je gaat de Nederlandse driekleur toch ook niet mengen met kleuren van deelgemeenschappen in ons land omdat ze zich te weinig herkennen in rood, wit en blauw? Dat is wel wat er met de oorspronkelijke regenboogvlag is gebeurd die vandaag op het stadhuis permanent komt te hangen.
Deze nieuwe vlag is een modieus allegaartje geworden die alom gepromoot wordt en geld in het laatje brengt met de gemeente als productpromotor en wethouder de Jonge die ze gratis weggeeft alsof ze op de huishoudbeurs staat. Marketingtechnisch slim bekeken, dat wel.
Het hijsen van deze verkeerde vlag is de zoveelste in een lange rij van vlaggen hijsen door het stadsbestuur. Niet wegens gerealiseerde prestaties want die zijn weinig zichtbaar maar meer als symboolpolitiek. Geen beleidspromotie want met beleid heeft het weinig te maken. Eerder voorbeeld van gaywashing; je homovriendelijker voordoen dan je in werkelijkheid bent. Beleid voor LHBTQIA+ dat vooral niet veel mag kosten dus zien we veel windowdressing. Net als het met veel bombarie geopende eerste Europese transgenderzebrapad (de aanvankelijke claim van wereldprimeur bleek onjuist) dat al na 3 jaar flink in verval is geraakt. Zo gaat dat met gaywashing. Als de media zijn vertrokken trekt de politieke karavaan weer verder maar hangt nu wel permanent de verkeerde vlag in top in het stadhuis. Almere verdient beter.
