Het klinkt als het blaffen van een hond. Ik ben bezig met een foto van mooi licht op de vroege ochtend tussen het groen. Het komt van achter het hek, waar een oud kasteel, nooit afgebouwd, staat te vervallen. Er lopen toch geen waakhonden? Het geluid komt terug, alsof de stem anderen waarschuwt voor dat mens in die lange blauwe jas met een muts met een Twents Ros. Ik werp een blik door de spijlen van het hek en ontdek de eigenaar van de stem, een jonge reebok, half verscholen in hoog gras verrast me en dat is wederzijds. Hij kijkt nog even mijn kant op en duikt weg. Even later op mijn fiets hoor ik hem nog even blaffen, maar nu minder hard
Het Klinkt als het blaffen van de hond |column Asjen van Dijk
