Vroeger zag men maart als de eerste maand van een nieuw jaar. Daar dankt bijvoorbeeld september (“zevende”) zijn naam aan.
Logisch dat men maart als het begin van het jaar zag; in maart begint de lente en daarmee het nieuwe leven. Ook wij hebben het genoegen een nieuw begin te mogen meemaken. Niet alleen krijgen de dieren weer kleintjes en de bomen blaadjes maar ook onze nieuwe samenleving neemt langzaam vorm dankzij het vaccinatieprogramma en de alzo verkregen versoepelingen. Net als de natuur zal ook onze nieuwe maatschappij niet onmiddellijk volledig tot volle wasdom komen maar zal die moeten groeien. Veel mensen zullen de versoepelingen te traag vinden, klagen over de laattijdige leveringen van de vaccins en de ontoereikende organisatie. Misschien hebben we echter deze tijd juist nodig om te leren, te wennen. In plaats van te zeuren zouden we deze periode beter kunnen benutten om onze nieuwe samenleving wortels te geven zodat we in de lente klaar zijn weer open te bloeien: mooier en sterker dan voorheen. Vergeet echter niet dat nieuw leven broos is! Als we met onze nieuw verworven vrijheden (te) snel onbezonnen zullen omspringen zou het kunnen dat we het irritante Coronavirus een nieuwe voedingsbodem geven waardoor die ook opnieuw kan ontluiken. Laat ons daarom zeer verantwoordelijk omspringen met versoepelingen. Wij kiezen of we definitief verlost zijn van vrijheidsbeperkende maatregelen, niet de politiek! Die keuze maken we door verstandig om te gaan met versoepelingen maar ook door bijvoorbeeld de vaccinatiegraad voldoende hoog te krijgen.
Ook op politiek vlak zou maart een nieuw begin kunnen zijn. Aangezien er op 17 maart verkiezingen zijn. De eerste, zelfs belangrijkste keuze maak je reeds thuis en niet in het stembureau. Die keuze is namelijk of je al dan niet gaat stemmen. Zelf wil ik me niet moeien in deze (noch andere) keuze. Wat ik wel vind is dat mensen die niet willen kiezen achteraf ook niet mogen klagen. Ik hoor dat er mensen zijn die niet willen stemmen uit angst. Bang om besmet te raken. Of dit een reële angst is weet ik niet. Wat ik wel weet is dat angst een slechte raadgever is en dat als mensen zich altijd verstopt zouden zijn omdat ze bang waren we nu niet eens de mogelijkheid zouden hebben om te kunnen kiezen. Als we niet gaan stemmen uit angst voor onze gezamenlijke aartsvijand Covid19 laten we in feite die vervelende organismen meebepalen wie onze strijd tegen dit virus zal leiden en welke personen de regels voor onze nieuwe maatschappij mogen vastleggen, wie de architecten van de nieuwe maatschappij zullen zijn. Zo veel macht verdient niemand: zeker geen virus!
