Schaakt u wel eens? Vroeger deed ik dat geregeld. Mooi spel, misschien wel het mooiste spel. Maar laat spel en spelregels aan politici over en binnen de kortste keren speel je Mens-erger-je-niet.
Zo ook gisteravond in onze raadszaal. Al de hele dag zoemde en bromde het in de wandelgangen. Dat was niet vreemd, want er lag een brief van uw stadsbestuur aan de gemeenteraad die er niet om loog.
Uw en mijn ergste vrees werd daarin bewaarheid: de Floriade blijkt een financieel drama van ongekende proporties. Om het uit te zingen tot 9 oktober moet nog eens € 33.800.000,- worden neergeteld. Om het uit te zingen tot juli had ons stadsbestuur alvast maar € 5.200.000,- ‘vrijgemaakt’.
En dat was dan ook het laatste wat het ons mee te delen had, want daarna bood het voltallige college haar ontslag aan.
Wethouder Lindenbergh was op de televisie al volgeschoten, wethouder Hoek deed dat na de mededeling en alle fractievoorzitters spraken hun respect uit voor het besluit.
Let wel: als je verantwoordelijk bent voor een wereldtentoonstelling die inmiddels al zo’n € 160.000.000,- gemeenschapsgeld heeft verslonden en de resultaten blijken zo dramatisch slecht, dan kun je ook niet blijven zitten.
Maar daar bleef de zelfreflectie ook bij, hoor. Want alles en iedereen had het vervolgens gedaan. Corona. De entreeprijs. Het consumentengedrag. De energieprijzen. De inflatie. Maar vooral de negatieve publiciteit. Daar lag het allemaal aan.
Als je echter vervolgens na je aftreden de gemeenteraad vanaf het spreekgestoelte adviseert dat doorgaan toch nog steeds het beste is, blijkt de werkelijke oorzaak: ijzerenheinige onkunde!
In 2020 kreeg Almere door achtereenvolgens PFAS én Corona de kans om zonder enig gezichtsverlies en met begrip van de hele wereld de stekker nog voor opening uit de Floriade te trekken.
Verkenner Van Doorenmalen berekende zelfs dat stoppen de goedkoopste optie was, maar adviseerde toch om vooral -met wat miljoenen extra- door te gaan.
De koningin van dit schaakspel zit immers in Overgooi. Met alle gevolgen van dien.
Vele tientallen miljoenen verlies, het droeve lot van honderden vrijwilligers en kleine ondernemers, maar vooral het vertrouwen van de Almeerse inwoners. Weg!
Dat vertrouwen was al een hele tijd bij het nulpunt, natuurlijk. Dat bleek bij de verkiezingen. De verkiezingsopkomst was bijna net zo droevig als het bezoekersaantal.
Maar de politici hadden het er niet over. Nee, de Floriade werd gemeden in gesprekken. Het ‘F-woord’ werd in alle debatten nauwelijks gehoord. ‘Daar gaan we het niet over hebben,’ zeiden twee organisatoren nog lachend in de Nieuwe Bibliotheek.
Maar iedere kiezer die ik toen sprak, had het als eerste over die Floriade. Het zat de gemeenschap al jaren tot bovenin de strot. Had er iets mee gedaan…
Gisteravond viel dan eindelijk het doek. Ging de doos van Pandora open. Wat een deceptie. En wat sterk dat het college ‘de eer aan zichzelf hield’. Hoewel…
Doordat alleen de trouwe Almeerse kiezers wel naar de stembus gingen, bleven de machtsverhoudingen na 16 maart gewoon zoals ze waren.
Al maanden formeert de VVD daardoor in achterkamertjes haar volgende college. De PvdA mocht niet meer meedoen en Groen Links ook niet. Vorige week hoorden we dat ‘ze eruit zijn’.
Almere krijgt zeven(!) wethouders. En daarvan zijn er gisteravond vier(!) afgetreden. Want ze zijn niet weg, ze komen met een week of twee gewoon terug op het pluche.
Leefbaar Almere, een groot pleitbezorger van de Floriade, schamperde jarenlang alle waarschuwingen terzijde en heeft daarmee dit college én het Floriade-debacle jaren overeind gehouden.
En toch mag ze in die coalitie blijven, nu notabene zelfs een wethouder leveren. Over een week of twee wordt ook die geïnstalleerd, de ‘wethouder Wipkippen’, zoals ze die zelf noemen.
Medeverantwoordelijk voor het creëren van het grootste Almeerse debacle ooit, maar gisteravond hoorden we werkelijk geen woord van hen over hun eigen handelen.
Waar lijkt dat toch op? Op een toeslagenschandaal, een afgetreden kabinet dat vervolgens gewoon weer aantreedt. Weet u nog?
Het lijkt op een trucje, een schaakzet, een zinloze vertoning. Het was gewoon wat inmiddels de ‘Ruttiaanse variant’ genoemd wordt.
De verantwoordelijken, de veroorzakers vertrekken met nederig gebogen, maar komen met opgeheven hoofd gewoon de raadszaal weer binnen. Alsof er niets aan de hand is.
Beschamend dat die coalitiepartijen dat doen.
Dat dat kan, is een regelrechte schande. En de oorzaak daarvoor ligt toch écht bij de mensen die niet gingen stemmen, die deze lui aan de macht lieten blijven.
Ons stadsbestuur was doof voor alle waarschuwingen. Jaren- en vele columns lang heb ik naar ze staan roepen in de woestijn. Maar evenzeer heb ik dat tegen mijn medeburgers gedaan. Ga stemmen, Almere! Stuur ze weg! Maak het anders, beter!
Tegen dovemansoren, dus de komende jaren blijven we met dezelfde mensen doorgaan.
Mensen die het gisteravond -serieus- na het aanhoren van alle ellende nóg presteerden om uit te spreken dat ze ‘goed wilden nadenken over het mogelijk toch openhouden van de Floriade’. Die verklaarden dat ‘moest worden overwogen of en op welke wijze er toch nog geld in moest’. Want ‘de imagoschade’ is zo belangrijk.
Uw schade, de woningnood, jeugdzorg, onderwijstekorten en wat al niet meer, doen er blijkbaar een stuk minder toe.
Fractievoorzitters die serieus overwegen of ze € 33.800.000,- gemeenschapsgeld extra willen ophoesten om daarmee (max) € 12.000.000,- entreegeld binnen te hengelen. IJzerenheinige onkunde, daar getuigt het van.
Directeur Bakker, de man van de ‘bevredigende’ bezoekersaantallen een maand geleden, vertrok met een lichte glimlach van de publieke tribune. Over zijn aanblijven maakte geen spreker zich gisteravond druk. Iemand die je bedrijf op deze wijze te gronde richt, lazer je er als aandeelhouder toch uit?
De politiek verantwoordelijken zijn weg. Ze zijn over een week of twee weer terug. Zelfde theater, zelfde voorstelling.
En zij dronken een glas, deden een plas en alles bleef zoals het was. Er is alleen maar wat geld verdampt. En wat vertrouwen. Wat geloofwaardigheid. Wat hoop voor een toch al onzekere toekomst.
Maar ze schaakten lustig voort.
