Er zijn inwoners van onze stad, soms zijn het niet eens inwoners van onze stad, die Almere steeds maar weer op de eerste plaats willen zien, die vinden dat wij bovenaan moeten staan.
Het grootste theater, de sportstad van Europa, de culturele hoofdstad, de Growing Green City, het modern(st)e kunstmuseum. Die utopische wensdromen lukken nooit. Maar áls Almere ergens nummer 1 in is, dan willen ze het steevast niet weten.
Want onze stad heeft de twijfelachtige eer om nummer 1 te zijn in huiselijk geweld. De exacte cijfers bespaar ik u, want eigenlijk weet men alleen maar wat wel ter kennis van politie en hulpverlening komt. Maar achter onze voordeuren komt het zelfs nog veel vaker voor dan al bekend is; dat staat wel vast.
Waarom? Waarom hier meer dan elders? Teveel redenen om op te noemen. Begin maar ergens. Drank. Drugs. Drank én drugs. Psychische problemen én drank én drugs. Armoede. Maar ook kinderen die veel langer bij hun ouders moeten blijven wonen dan gezond is, want kinderen horen op tijd uit te vliegen. Of ‘culturele achtergronden’. Kindermishandeling, (groot)oudermishandeling, vrouwenmishandeling en mannen worden soms ook mishandeld.
En dan is er nog een heel scala aan andere oorzaken.
Waarom het bij ons erger is? Meer woningnood, meer armoede, meer middelengebruik, minder sociale cohesie, minder politie, kortom… Verzin maar een oorzaak, in Almere vindt je haar.
En denk nou niet dat niet geprobeerd wordt om er iets tegen te doen. Allerlei hulpverleners werken zich het lazarus, maar het lijkt vechten tegen de bierkaai.
Ik heb altijd één ding als stelregel gehoord: slachtoffers denken heel vaak dat het ook hun schuld is. Dat zij ook mede de oorzaak zijn van de losse handjes van de ander.
Nee. Die ander heeft zijn handen thuis te houden. Altijd, onder alle omstandigheden. Zo niet, zoek hulp.
Tegelijkertijd is er een omgeving die toch echt wel vaak iets weet, ziet, hoort, vermoedt. Zo ja, biedt hulp.
En daarmee maak ik de oplossing veel te simpel en sla ik heel wat drempels en hobbels over, maar ik wil gewoon dat het stopt. Ik heb er genoeg van meegemaakt om dat te mogen willen.
Ik wil dat Almere zo snel mogelijk naar de onderste regionen van deze eredivisie zakt, van dit schandeschavot af dondert. Ik heb daar meer voor over dan we aan die hele Floriade zijn kwijtgeraakt.