In 2021 stierf Philippe van Tiel. Voor velen een begrip, die eigenaar van een Almeerse jachthaven aan het Weerwater. Hij was in al die jaren dat hij Haddock opbouwde een icoon geworden. Een man met altijd wel weer een plan om het nog leuker te maken.
Sceptici onder ons, Almere kent er heel veel, weten hoe diep Philippe geraakt was door het moeten afstaan van zijn droom aan een gemeente die, in weerwil van eerdere afspraken, hem daar weg wilde hebben om er een wereldtuinbouwtentoonstelling te vestigen. Velen onder ons weten dat een gebroken hart -op z’n minst- heeft bijgedragen aan het veel te vroegtijdig overlijden van ‘kapitein Haddock’.
Nu, in 2023, heeft Almere weer een kapitein. Dé Kapitein. Aan de Noorderplassen. Jachthaven, botenverhuur, restaurant, buurthuis. Recreatie, ontspanning, gezelligheid, saamhorigheid.
In het kort de rechtsposities: de grond is eigendom van de gemeente. Het gebouw erop is van de stichting Watersportvereniging Noorderplasssen West. Die laat de uitvoering en het beheer doen door waterondernemer én Almeres voormalige waterburgemeester Kevin van Drumpt.
Inderdaad, de meneer die u tussen april en oktober 2022 over het Weerwater naar de Floriade bracht. En weer terug. Velen van ons en van Nederland gingen niet maar, ondanks alle geschonden beloftes van de gemeente en de Floriade-directie, bleef Kevin zijn verliezen ten spijt tóch varen. Hij heeft dus al het nodige heeft meegemaakt met de Almeerse bestuurderen, zullen we maar zeggen.
Kevin brak, afgelopen donderdag in een vergaderzaal van het stadhuis. Hij huilde. Van wanhoop, teleurstelling, onbegrip en ongetwijfeld ook van woede, denk ik. Ik herkende het. Ben daar ooit ook geweest, op dat punt.
De gemeente wil de hele jachthaven namelijk van de hand doen middels een aanbesteding. Dus aan de hoogste bieder. U weet wel, vast een projectontwikkelaar met meer geld dan wij allen bij elkaar die er wat jaren later een paar leuke appartementjes bij kan zetten.
Maar Kevin wil het kopen, gewoon doorgaan. Hij draait goed, momenteel. Hij heeft een deugdelijke en dichtgetimmerde businesscase bij de gemeente ingediend, want dat moest. Alles zou goed komen, werd hem gezegd…
En toen kwam ons stadsbestuur met het ‘Didam-arrest’ op de proppen. Een vonnis van de rechter waarin staat dat wanneer je als gemeente iets verkoopt, dat niet gewoon direct aan één iemand mag. Dat moet openbaar. Zodat iedereen met heel veel geld Kevins bedrijf, het bezit van de stichting n het vertier van Almere weg kan kapen.
‘We kunnen geen risico nemen,’ aldus wethouder Lindenbergh en die huilde niet, dit keer. ‘We moeten de wet naleven, anders kunnen we in de problemen komen.’
Dat zei de bestuurder die met een fiks deel van het huidige college in het vorige college geen enkele moeite had om iedere plicht tot vergunningaanvraag en -verlening gewoon achterwege te laten, die ten behoeve van de realisatie van de Floriade elke creative truc uit de hoge hoed, de mouwen én de binnenzak toverde. Waar ieder Almeerder voor van alles een vergunning moest hebben, stond er zonder mankeren een complete kabelbaan over de A6 te bengelen.
Een wethouder die voor het oog van de camera dikke tranen vergoot toen de waarheid, het ongekende financiële echec, onvermijdelijk boven water kwam.
Die zou beter moeten weten. Die wethouder, dit college, zou werkelijk álles uit de kast moeten trekken om deze herhaling van dramatische ellende te voorkomen. Die zou een heel simpele oplossing als eerste moeten overwegen: we verkopen gewoon niet, als het niet aan Kevin kan. We laten het desnoods zoals het is, iedereen blij.
Deze bestuurder zou moeten laten zien dat hij van het lot van Philippe van Tiel en de gemeentelijke onbetrouwbaarheid destijds heeft geleerd. Dat het geen krokodillentranen waren, in 2022!
Maar voor iedereen met welk goed idee dan ook om iets te beginnen in de stad, heb ik voor alle zekerheid toch maar dit advies: begin nóóit iets op grond van de gemeente of in een pand van de gemeente.
Niet zolang die gemeente heeft laten zien betrouwbaar te zijn (geworden).
Hoe ze met Kevin van Drumpt en ‘zijn Kapitein’ omgaat, is daarbij de lakmoesproef.
