Er is een stap gezet. Een kleine stap voor de mens, een enorme voor de stad Almere. Want wellicht was u het inmiddels vergeten en willen velen er niet meer aan herinnerd worden, Almere is natuurlijk wel ‘the Growing Green City’.
Gelukkig dat wethouder Jesse Luijendijk, ooit een voorstander, toen fervent tegenstander en daarna zomaar weer intense pleitbezorger van de Floriade, het Almeerse wereldsucces niet vergeten is.
Want we worden vanaf nu pas echt de groenste stad van Nederland. En we hoeven er niets voor te doen! We worden slapend beroemd en we redden er de wereld mee. Hoe?
We stoppen met gras maaien. Het mag tot een meter hoog worden van Jesse! Prachtig! Nuttig! Dus er wordt vanaf nu nog maar één tot drie keer per jaar gemaaid.
Dat is goed voor de insecten, die kunnen zich daarin ontwikkelen, want dat moet. En die toename is weer aanleiding voor andere dieren om in dat gras naar voedsel te zoeken. Naar die insecten, die dan weer worden opgegeten.
‘En doordat het maaisel pas later wordt afgevoerd, komen er meer bloemrijke en kruidige planten.’
En die vervangen dan dus langzamerhand het gras, begrijp ik daaruit, zodat er steeds minder gras overblijft?
Nee, in de wijken zult u er zelfs weinig van merken, heeft de wethouder beloofd. Op de Esplanade, paradepaardje van de gemeente, zal men het gras niet tot twee kontjes hoog laten komen. En op andere gevaarlijke plekken, zoals langs de kruisingen van de Evenaar in Almere Buiten, evenmin. Maar elders wel, hoor. In de parken, langs velden en wegen tiert het straks welig.
Op het Floriadeterrein is het gemeentelijk beleid reeds hartstochtelijk door nota bene Weerwater CV, ondanks alle ruzie, ingevoerd. Voor men daar aan bouwen toekomt, zal het gras tot een tropisch regenwoud uitgegroeid zijn dat ook het miljoenen opgeslorpte arboretum zal hebben verzwolgen.
‘Hoog gras helpt ook tegen de Eikenprocessierups,’ beweert onze wethouder, maar dat rupsje is juist voornamelijk storend ín de wijken, toch? En dáár maaien we nog wel, was toch de bedoeling? Ik ben geen bioloog, maar hun haartjes waaien toch uit boomkruinen op ons? Wat heeft dat met hoog gras van doen?
En, ik zeg het toch maar, de wolf kan zich dan nóg makkelijker verschuilen onder ons…
Omdat het aantal teken, ook onder insecten beschermt de Partij voor de Dieren onze bedreigde soorten, in rap tempo gaat stijgen, krijgt de Afdeling Groenvoorzieningen een aparte balie in het gemeentehuis. Aldaar kunt u uw hond en kat én uzelf van teken laten ontdoen. Met gratis Ziekte-van-Lime-bloedproefje.
Daarnaast gaat Almere onderzoeken hoe het inwoners met hooikoorts, dat zijn er al veel in onze stad maar door het hoge gras worden dat er veel meer, kan helpen.
Die mogen dan Dokter Oetkers homeopathisch verantwoorde neusdruppels met een vleugje anti-depressiva bij het gemeentehuis komen afhalen.
Hoe maai je trouwens gras dat meer dan een meter hoog is? Niet met de thans aanwezige maaimachines, lijkt me zomaar. Die rijden dan namelijk eens per jaar al die net geredde insecten en hun eitjes en de roofvogels en de salamandertjes én die wolf plat.
Andere machines dan? Het mag wat kosten, dus?
Nee Almeerders! Het mag niets kosten. De Partij van de Dieren had dit zelfs al in haar verkiezingsprogramma staan en wordt nu in haar voornemen geholpen doordat de Floriade en de Oosterwolder rioolbuizen de lokale schatkist hebben leeggepompt.
En zo wordt Almere dus binnen afzienbare tijd het toonbeeld van armoede, met het water aan de lippen en het gras tot aan het kruis.
Over een jaar of wat zullen we daarom de eerste groene ambtenaren de growing green rimboe in zien trekken, de zeis over de schouder. En een jaar later gaan de eersten de ziektewet in, getroffen door hooikoorts én een hernia.
Of ze zijn toch die wolf tegengekomen…
Ton Theunis is columnist bij Omroep Almere en fractie assistent bij APOPA
