Herinneringen | Column Gerrit Spilt

Het zal aan het eind van de jaren ‘50 geweest zijn. Onze (van mijn jongere broer en mij) zomervakanties speelden zich voornamelijk af in en om het huis, maar een van de zes weken brachten wij door in Huizen bij oom Henk en tante Jansie en met onze neven. En voorafgaand aan of volgend op die week waren Klaas en Gert een week in Rotterdam. Een wereld van verschil!

In Huizen

Huizen was toen nog een echt dorp waar op zondag zelfs de sigarettenautomaat gesloten was. Mijn oom en tante woonden aan de rand van het dorp. We liepen vandaar regelmatig naar het IJsselmeer. Ook gingen we naar oom Lammert en tante Annie, naar de boerderij aan de Engweg. Spelen in de hooiberg en op het erf. Waar nu de A27 ligt had mijn oom wat koeien lopen; met paard en wagen op pad om de koeien te melken en de melk af te leveren. Voor stadsjongens was het niet zo makkelijk om een koe te melken, maar het lukte wel. Ook woonden de ouders van mijn vader in Huizen, een oud huis met een bedstee en een toilet in een schuurtje. Het was voor ons, stadsjongens, altijd een leuke tijd.

In Rotterdam

Overigens hadden wij in Rotterdam ook altijd veel plezier. Wij woonden in de Oranjeboomstraat en liepen dan over de Maasbruggen (er was er toen nog maar een) naar de Westzeedijk (ongeveer waar nu de Kunsthal is) om naar Jeugdland te gaan. Toen werd dat nog in de oude Energiehallen georganiseerd, later verhuisde het naar Ahoy. Op andere dagen vermaakten wij ons in de buurt (er was nog niet zoveel verkeer, dus ruimte genoeg) of langs de Maas. Voor mijn neven was Rotterdam echt de grote stad, met de tram voor de deur en veel meer drukte dan ze gewend waren.

De wereld was voor ons niet veel groter dan dat.

Het is niet te vergelijken met de huidige tijd maar het is toch niet meer dan bijna 60 jaar geleden. Ik verlang er niet naar terug; dat is immers zinloos. Ben mij er echter wel van bewust dat veranderingen snel gaan. Hoe zal deze wereld er in 2060 (100 jaar nadat wij regelmatig naar Huizen gingen) uit zien? Reist iedereen dan nog meer dan nu, of beleven we avonturen in een virtuele wereld. Wie het weet mag het zeggen. Maar zeker is dat elke tijd zijn eigen charmes heeft.

Nawoord

Dit schreef ik ruim 5 jaar geleden. Sinds die tijd is er nog meer veranderd, de ontwikkelingen gaan steeds sneller. Of worden we door de aarde (klimaat, stikstof, corona) tot een heroverweging gedwongen.

We gaan het zien!

Geschreven door