Code zwart betekent: wie heeft er recht op het laatste IC-bed? Mijn eerste gevoel is: is dit een vraag voor artsen, ethici, filosofen of de politiek?
Nu een variatie op Covid19, die nog besmettelijker is dan het oorspronkelijke virus, de kop opsteekt in Nederland, lopen de IC’s nog sneller vol. In Engeland begint het gevolg van deze nieuwe mutatie van het virus inmiddels onhoudbaar te worden.
Maar wie o wie heeft de waarheid in pacht als het gaat om de beslissing -voor een ander – te maken als het gaat om leven en dood? In veel landen waar een doodstraf wettelijk is vastgelegd beslist een wet over leven en dood. Bedenk je eens wat er gebeurt wanneer Jan uit Amerongen van 39 en Piet van 69 uit dezelfde plaats in hun bedden vast komen te zitten bij de ingang van de IC. Er is nog één bed. Jan en Piet kunnen niet meer beslissen, zij zijn inmiddels in een diepe slaap gebracht en worden nu even handmatig beademd omdat ze ‘op transport zijn naar het ‘laatste bed’. Artsen kijken nu naar ligduur, voorgeschiedenis patiënt (onderliggend lijden) en herstelkans en pas in de laatste plaats naar leeftijd. ‘Ho ho’, piept de Kamer: ‘geen leeftijdsdiscriminatie!’ En een wet is in wording. Maar, zoals zo vaak met de politiek, er is straks een wet, maar geen oplossing. Er is een straf, maar nog steeds geen oplossing. Net zoals diezelfde politiek nu iets in een wet heeft gegoten voor ‘hulp bij zelfdoding. Mag niet, kan niet en is strafbaar. Ze gieten een leeg zwembad vol snelhardend beton, flikkeren daar allemaal wetjes en moetjes op papier in. Veranderingen erop komen in moeizaam bevochten subwetjes maar het blijft een onmenselijk vehikel.
Terugkomend op code zwart. Wie o wie heeft het ei van onze vriend Columbus in handen? Is het logisch verstand en daarnaar handelen? Maar wat is logica wanneer wij mensen moeten beslissen over leven en dood van die ander? Gaan we loten, zoals veel heel wijze mensen in dit spectrum willen? Maar ik heb dus echt nog nooit wat gewonnen in mijn leven. Mijn broer won daarentegen veel grote prijzen in allerlei loterijen. Dat was al zo in mijn jeugd. Hij had altijd geld omdat hij met een gouden lul was geboren en ik met een loden.
Met andere woorden: ik maak waarschijnlijk geen kans als het om winnen gaat, het winnen van mijn eigen leven.
Ik denk dat de politiek zich erbuiten moet houden. Ook de filosofie en ethiek. Die kunnen voor de langere tijd een perspectief bieden, maar niet nu de wereld pas een paar jaar met Covid 19 te maken heeft.
We zijn overgeleverd aan de artsen, alleen zij weten iets over leven en dood.
