Vuurtje? | Column Ton Theunis

Nederland kent zo haar tradities. Sommige vloeien voort uit vreugde over het nieuwe jaar, u weet wel. Andere uit onze nationale geldgierigheid, zoals kleedjes vol oude rotzooi op Koningsdag. Er zijn er ook een paar die voortvloeien uit het christelijk geloof. Vooral die laatste zijn zeer slecht voor het milieu. Althans, volgens de nieuwe fatsoensrakkers van onze tijd.

De provincies Overijssel en Gelderland hebben namelijk besloten dat de traditionele paasvuren van Twente en de Achterhoek aan banden moeten worden gelegd. Ze zijn slecht voor het milieu. Dat stoot al Pasen vierend maar stikstof uit. Dus vanaf nu moeten paasvuren aan allerhande voorwaarden voldoen.

Ze mogen niet binnen een bepaalde afstand van natura2000-gebieden liggen; dan slaat daar stikstof neer. Daar heeft de wolvenpopulatie trouwens ook last van. En in de Randstad gaan we allemaal dood door die onverantwoordelijke boeren.

Dat het paasvuur van Espelo bijvoorbeeld jaren geleden al tot immaterieel erfgoed werd verklaard, is niet meer relevant.

Er moeten sinds dit jaar complete invulformulieren met tabellen en wat al niet meer worden ingeleverd door een buurtcommittee dat zo’n Paasvuur wil ontsteken. Niks belletje naar de brandweer en de fik erin.

Om de vuren moet een hek, anders kruipen er dieren in de houtstapel. Men moet de uitstoot exact tevoren bepalen met een reken-tool van het RIVM. De hoeveelheid snoeihout moet minder zijn dannde hoeveelheid die twintig(!) jaar geleden werd gebruikt, terwijl dat toen helemaal niet werd bijgehouden. In een straal van honderden meters mag zich geen nest- of rustplaats van een dier bevinden.

En oja, u gebruikt een generator voor energie? Wilt u even aangeven of die op diesel of ‘op lithium’ draait. Zo heten milieuverontreinigende accu’s tegenwoordig namelijk. Bedilzucht, dwingelandij.

Wat is het volgende? Dat de Matthaeus Passion niet meer gezongen mag worden omdat zo’n koor ook teveel CO2 de wereld in jaagt? Of alleen nog maar in de Grote Kerk van Naarden waar  alle genodigden allemaal elk jaar vooraan willen zitten, naast Mark?

Want dat dit langzamerhand niet alleen jennen maar ook met willekeur begint te worden, mag duidelijk zijn. De Achterhoek moet aan banden, maar voor de bedenkers van die gekkigheid zelf gelden andere regels. Natuurlijk…

In Zandvoort vertelt GroenLinks inmiddels een jaarlijks sprookje dat Max Verstappen en zijn vrienden juist goed zijn voor het milieu. Daar leren we namelijk van. Duizenden liters verstookte kerosine, het rubberschaafsel vliegt alle kanten op.

Maar het meten met twee maten blijkt wel het duidelijkst in Den Haag zelf. Op het strand van Scheveningen waar jaarlijks torenhoge brandstapels door een juichende, dronken menigte in de hens worden gestoken.

Weet u het nog? De gloeiende sintels vlogen als sneeuwvlokken door de lucht en staken bijna de badplaats in brand. En waarom? Om van het gesnoeide hout af te komen, zoals in Twente? Welnee! Van je kerstboom. Van je oude autobanden. Van je vuile matras. Van je schoonmoeder. Het had alles weg van een ramp.

Burgemeester Krikke moest er – terecht- om aftreden. En toen? Toen mocht het niet meer, zei geschokt Nederland.

Maar ze bleven het gewoon doen, die Hagenezen. Afgelopen ‘ouwejaarsnâch’ sloegen de vlammen er weer als vanouds uit. Hoorden wij de Haagse milieupartijen? Greep de commissaris van de Koning doortastend in? Lijmde Extinction Rebellion zich vast aan zo’n brandstapel?

Welnee! Nope. Niks. Nada. De Hermandad stond erbij en keek ernaar. Maar voor het oosten van ons land is dat anders. Dáár moet natuurlijk wel worden ingegrepen. Dat boerenvolk is immers een bedreiging voor ons allemaal! Dat ze nog met die tractors naar Den Haag durven te komen, die moordenaars. 

En dat terwijl trouwens jaarlijks de barbecue nog altijd aangaat op het Binnenhof. Met koe en kip en varken uit dat oosten. De komkommer, de fêtah-kaas, de tofu, tomaten en zo komen trouwens per vliegtuig van de andere kant van de wereld.

En zo bakken ze er lustig op los. Niks vergunning, niks formulieren, tabellen. ‘Het is een traditie,’ zeggen onze volksvertegenwoordigers op het Binnenhof dan tegen de journalist. Die ook een vorkje mee prikt. Ik bedoel maar. Niet meten met twee, maar inmiddels met een hele reeks maten.

Ik had nooit gedacht dat ik het zou zeggen, maar ik doe het toch heus. Beste mensen in Twente, in de Achterhoek. Paasvuur? Neem maar een voorbeeld aan Den Haag…

Geschreven door